Week 3: Natte sokken en een boete van 30 SRD
De wekker verlichtte de complete kamer, en ik zat geschrokken rechtop in mijn bed. Het was vijf uur in de ochtend, en over een uur zou meneer Oldenstam (een van onze begeleiders vanuit het IOL) voor de deur staan. Waarom? Voor de eerste conferentie in Nieuw-Nickerie, natuurlijk!
DE VERZONKEN STAD
Nieuw-Nickerie ligt in het westen van Suriname en is de hoofdstad van district Nickerie. Het ligt op de linkeroever van de gelijknamige rivier. Daarnaast is het een van de grootste steden van Suriname: in 2012 had de stad ruim 12 000 inwoners.
"Waarom heet het plaatsje Nieuw-Nickerie?" vraag je je misschien af. Well, op de rechteroever van de rivier lag de plaats Nieuw-Rotterdam, ook wel "De Punt" genoemd vanwege de ligging. Echter was er één probleem: de zee was zeer actief in het opslokken van het land. Vanaf 1859 begon het land af te kalven, en in 1866 zorgde een vloedgolf voor grote problemen, zodat men in 1869 verhuisde naar een zuidelijker gelegen terrein. In 1875 werd het stadje alsnog verzwolgen door een stormvloed.
ONDERHANDELEN OVER EEN BOETE
De maximale toegestane snelheid in Suriname is tachtig kilometer per uur. Om de afstand van Paramaribo naar Nickerie af te leggen (ruim 230 kilometer) ben je dus ruim vier uur onderweg. Maar ja, wie houd ik voor de gek... Natuurlijk rijdt heel Suriname harder dan tachtig kilometer per uur over de Surinaamse "snelwegen". Op de ene weg gaat dat makkelijker dan op de andere weg: soms zitten er flinke gaten of ophopingen in, waardoor mensen kriskras over de weg rijden. Op andere stukken zijn ze druk bezig met het (her)asfalteren van de wegen. Sietse is dan ook - heel verstandig - thuis gebleven vanwege wagenziekte.
In tegenstelling tot Curaçao wordt hier wél actief gecontroleerd op snelheid door de politie. We hadden er flink vaart in na de Henarbrug (hefbrug) in Nieuw-Nickerie en na een paar honderd meter stond de politie te controleren. Tja, wist meneer Oldenstam veel dat men hier maar vijftig kilometer per uur mocht... We werden meteen staande gehouden.
Hoe hoog zal de boete zijn, denk je? Paar honderd Surinaamse Dollar? Misschien duizend Surinaamse Dollar? Of werd zijn rijbewijs ingenomen? Het verlossende antwoord: hij hoefde slechts 30 SRD te betalen (ruim drie euro).
Eigenlijk was de boete veel hoger, maar je weet hoe het in Suriname er aan toe gaat: een beetje onderhandelen over de hoogte van de boete kan geen kwaad. Oom agent was gedwongen om een boete te geven - hij kon niet met lege handen terugkomen bij zijn baas - en meneer Oldenstam voerde het argument aan dat hij iets bijdroeg aan de ontwikkeling van Nickerie, waardoor de agent al snel toegaf. Als je dat in Nederland zou proberen, dan zou je er meteen een boete bovenop krijgen...
ZWERFHONDEN
Afijn, onderweg hebben we natuurlijk ook een aantal tussenstops gemaakt, waaronder een tussenstop in Totness, Coronie. Genietend van een aantal zoete broodjes en sinaasappels (weer een nieuwe skill geleerd: sinaasappelen eten zonder te knoeien) werden we smekend aangekeken door een aantal straathonden. Vanuit Curaçao was ik al gewend om straathonden te zien, en ik moet zeggen dat er hier minder straathonden rondlopen dan op Curaçao. De kunst is alleen om niet toe te geven aan die grote, bruine ogen, want voor je het weet staat er een complete roedel om je heen...
Overigens wees meneer Oldenstam ons ook op een truck, die even verderop geparkeerd stond. Op de zijkant van de truck stond een Nederlandse plaatsnaam (Dalfsen), inclusief bijbehorend telefoonnummer... Die is ver verdwaald!
LEERGIERIG
Iets na tien uur arriveerden we dan eindelijk op ons eindpunt. Verkreukeld kropen we uit de auto (met drie man op de achterbank zitten voor een paar uur is echt geen pretje). De conferentie zelf duurde twee à drie uur, en er waren slechts negen docenten aanwezig.
Sylas en ik draaiden onze workshops achter elkaar af, na een algemene introductie van Ton. Het voelde alsof we gewoon les stonden te geven aan een klas, echter betrof het een andere leeftijdscategorie. De docenten waren zeer leergierig en het was ook heel interessant om de verbaasde en geïnteresseerde gezichten te zien, die we normaliter vooral bij de leerlingen zien. Wat voor ons heel gewoon is, is voor hen totaal nieuw.
NEDERLANDSE DIJK
Na een goede lunch bij de plaatselijke Chinees (wat ook best een uitdaging was, aangezien de meeste winkels en restaurants in Nieuw-Nickerie tussen 13 en 16 uur sluiten) was het tijd om terug naar Paramaribo te rijden. We besloten om echter een tussenstop te maken in de Coratijnpolder. Vanaf de Nederlandse Zeedijk (een typisch Nederlandse dijk, die Nieuw-Nickerie moet beschermen tegen de zee), waar ook een hindoetempel op gebouwd is, kijk je uit over Guyana.
Omdat ik als enige van het gezelschap geen vlees eet, mocht ik de hindoetempel betreden. Wat een prachtige beelden! Meneer Oldenstam vertelde mij dat elk beeld een bepaalde God uit het Hindoeïsme uitbeeldt, maar welk beeld welke God is, kon hij mij niet vertellen. "Dat kan je aan je leerlingen vragen als je foto's maakt."
Op het strand lagen er diverse voorwerpen: beeldjes, complete lappen stof, borden... Blijkbaar worden er veel rituelen gehouden aan het strand, maar door het getij spoelen de spullen weer aan op het strand.
Daarnaast zijn er een hoop Hindoestaanse vlaggetjes in het zand geprikt. In Suriname zelf zie je ook her en der gele en rode vlaggetjes prijken naast de huizen. Deze vlaggen heten de Jhandi en is onder andere bedoeld om te beschermen tegen het duistere.
WIST JE DAT...
 |
| Ik waande mij even in Waddinxveen en Boskoop: de hefbrug van Nickerie, de Henarbrug (1985) |
DE VERZONKEN STAD
 |
| Vergroot deel van de kaart van district Nickerie |
"Waarom heet het plaatsje Nieuw-Nickerie?" vraag je je misschien af. Well, op de rechteroever van de rivier lag de plaats Nieuw-Rotterdam, ook wel "De Punt" genoemd vanwege de ligging. Echter was er één probleem: de zee was zeer actief in het opslokken van het land. Vanaf 1859 begon het land af te kalven, en in 1866 zorgde een vloedgolf voor grote problemen, zodat men in 1869 verhuisde naar een zuidelijker gelegen terrein. In 1875 werd het stadje alsnog verzwolgen door een stormvloed.
ONDERHANDELEN OVER EEN BOETE
De maximale toegestane snelheid in Suriname is tachtig kilometer per uur. Om de afstand van Paramaribo naar Nickerie af te leggen (ruim 230 kilometer) ben je dus ruim vier uur onderweg. Maar ja, wie houd ik voor de gek... Natuurlijk rijdt heel Suriname harder dan tachtig kilometer per uur over de Surinaamse "snelwegen". Op de ene weg gaat dat makkelijker dan op de andere weg: soms zitten er flinke gaten of ophopingen in, waardoor mensen kriskras over de weg rijden. Op andere stukken zijn ze druk bezig met het (her)asfalteren van de wegen. Sietse is dan ook - heel verstandig - thuis gebleven vanwege wagenziekte.
In tegenstelling tot Curaçao wordt hier wél actief gecontroleerd op snelheid door de politie. We hadden er flink vaart in na de Henarbrug (hefbrug) in Nieuw-Nickerie en na een paar honderd meter stond de politie te controleren. Tja, wist meneer Oldenstam veel dat men hier maar vijftig kilometer per uur mocht... We werden meteen staande gehouden.
Hoe hoog zal de boete zijn, denk je? Paar honderd Surinaamse Dollar? Misschien duizend Surinaamse Dollar? Of werd zijn rijbewijs ingenomen? Het verlossende antwoord: hij hoefde slechts 30 SRD te betalen (ruim drie euro).
Eigenlijk was de boete veel hoger, maar je weet hoe het in Suriname er aan toe gaat: een beetje onderhandelen over de hoogte van de boete kan geen kwaad. Oom agent was gedwongen om een boete te geven - hij kon niet met lege handen terugkomen bij zijn baas - en meneer Oldenstam voerde het argument aan dat hij iets bijdroeg aan de ontwikkeling van Nickerie, waardoor de agent al snel toegaf. Als je dat in Nederland zou proberen, dan zou je er meteen een boete bovenop krijgen...
ZWERFHONDEN
Afijn, onderweg hebben we natuurlijk ook een aantal tussenstops gemaakt, waaronder een tussenstop in Totness, Coronie. Genietend van een aantal zoete broodjes en sinaasappels (weer een nieuwe skill geleerd: sinaasappelen eten zonder te knoeien) werden we smekend aangekeken door een aantal straathonden. Vanuit Curaçao was ik al gewend om straathonden te zien, en ik moet zeggen dat er hier minder straathonden rondlopen dan op Curaçao. De kunst is alleen om niet toe te geven aan die grote, bruine ogen, want voor je het weet staat er een complete roedel om je heen...
Overigens wees meneer Oldenstam ons ook op een truck, die even verderop geparkeerd stond. Op de zijkant van de truck stond een Nederlandse plaatsnaam (Dalfsen), inclusief bijbehorend telefoonnummer... Die is ver verdwaald!
LEERGIERIG
Iets na tien uur arriveerden we dan eindelijk op ons eindpunt. Verkreukeld kropen we uit de auto (met drie man op de achterbank zitten voor een paar uur is echt geen pretje). De conferentie zelf duurde twee à drie uur, en er waren slechts negen docenten aanwezig.
Sylas en ik draaiden onze workshops achter elkaar af, na een algemene introductie van Ton. Het voelde alsof we gewoon les stonden te geven aan een klas, echter betrof het een andere leeftijdscategorie. De docenten waren zeer leergierig en het was ook heel interessant om de verbaasde en geïnteresseerde gezichten te zien, die we normaliter vooral bij de leerlingen zien. Wat voor ons heel gewoon is, is voor hen totaal nieuw.
 |
| Opening van de conferentie in Nieuw-Nickerie door Ton |
NEDERLANDSE DIJK
Na een goede lunch bij de plaatselijke Chinees (wat ook best een uitdaging was, aangezien de meeste winkels en restaurants in Nieuw-Nickerie tussen 13 en 16 uur sluiten) was het tijd om terug naar Paramaribo te rijden. We besloten om echter een tussenstop te maken in de Coratijnpolder. Vanaf de Nederlandse Zeedijk (een typisch Nederlandse dijk, die Nieuw-Nickerie moet beschermen tegen de zee), waar ook een hindoetempel op gebouwd is, kijk je uit over Guyana.
Omdat ik als enige van het gezelschap geen vlees eet, mocht ik de hindoetempel betreden. Wat een prachtige beelden! Meneer Oldenstam vertelde mij dat elk beeld een bepaalde God uit het Hindoeïsme uitbeeldt, maar welk beeld welke God is, kon hij mij niet vertellen. "Dat kan je aan je leerlingen vragen als je foto's maakt."
Op het strand lagen er diverse voorwerpen: beeldjes, complete lappen stof, borden... Blijkbaar worden er veel rituelen gehouden aan het strand, maar door het getij spoelen de spullen weer aan op het strand.
Daarnaast zijn er een hoop Hindoestaanse vlaggetjes in het zand geprikt. In Suriname zelf zie je ook her en der gele en rode vlaggetjes prijken naast de huizen. Deze vlaggen heten de Jhandi en is onder andere bedoeld om te beschermen tegen het duistere.
 |
| Diverse beelden in de hindoetempel |
 |
| Plantenbakken mag je niet stelen...! |
 |
| Uitkijkend over de Atlantische Oceaan |
 |
| De Jhandi |
 |
| Aangespoeld (of teruggespoeld) op het strand |
- ... Suriname eigenlijk Dutch-Guyana heette, omdat het land gekoloniseerd werd door Nederland? Naast Suriname ligt Frans-Guyana (Frankrijk) en Guyana (Engeland). Men heeft het dan ook vaak over de drie Guyana's.
- ... Suriname eigenlijk een half uur verschil had ten opzichte van de andere tijdzones? Sinds de revolutie is het aangepast, omdat Bouterse stond voor een actieve samenleving. Door de klok een half uur te verzetten is men actiever in verband met de warmte.
 |
| Tussenstop op de terugweg. Daar staat Sylas dan op zijn sokken bij een enorme omgewortelde boom, omdat hij op het strand wegzakte in de modder. |
Ahh die hefbrug lijkt inderdaad op die bruggen die we hier hebben wahahah, goed gezien! Ik wist niet dat de maximale snelheid daar in vergelijking met nederland zo laag lag, dan duurt het lang om grotere afstanden af te leggn idd, gelukkig hoef je dat niet zo vaak te doen toch? Ik dacht dat je meestal in dezelfde regio les gaf :) Ow dat filmpje haha, er is niet echt een berm of vluchtstrook oid, ziet er wel avontuurlijk uit though haha. Ee boete van 3 euro! woooowww hahahah, dat onderhandelen over je boete moet je hier niet probren nee wahaah.
BeantwoordenVerwijderenCool computerlokaal hebben ze daar op de foto. Op die dia projector kun je mooi films kijke op die grote witte muur haha. Mag je alleen die tempel in als je vegetarier bent? Best gaaf.
We hebben nog wat proefscholen in Nickerie waar we misschien langsgaan, maar dan blijven we overnachten in een hotel, anders is het echt niet te doen.
VerwijderenGeen idee of de computers het wel doen, hoor! Vaak hebben ze het wel, maar doet het het niet...