Week 7: President?

Mijn ervaringen met musea en groepen: niet doen. Gewoon niet doen. Er zijn altijd mensen die niet geïnteresseerd zijn en voor je het weet ga je mee met de groepsdruk, terwijl je zelf nog niet eens de helft van het museum hebt gezien. Daarom heb ik voor de tweede keer het Surinaams Museum, gelegen in Fort Zeelandia, bezocht. Dit maal alleen.

Binnen de muren van Fort Zeelandia

ENGELSEN VERSUS ZEEUWEN
Het ontstaan van Paramaribo vindt zijn oorsprong in de bouw van Fort Zeelandia. Dit fort werd in het begin van de zeventiende eeuw gebouwd door Nederlandse kolonisten als verdediging van de nabijgelegen nederzetting. Het fort werd in 1651 veroverd door de Engelsen, maar dit duurde niet lang, want in 1667 veroverden de Zeeuwen onder leiding van Abraham Crijnssen het fort weer. Zij noemden het fort Fort Zeelandia, vernoemd naar de provincie van herkomst.

De bastions zijn vernoemd naar Zeeland, zoals bastion Zierikzee en bastion Middelburgh

AMNESTIEWET
Fort Zeelandia staat vooral bekend om de vreselijke decembermoorden in 1982. Vijftien tegenstanders van het militaire regime werden vermoord op de binnenplaats van het fort. Bouterse is wel veroordeeld voor deze moorden, maar in 2012 werd er een wetsvoorstel voor amnestie voor de Decembermoorden ingediend. Deze wet zou de verdachten van de Decembermoorden vrijwaren van strafrechtelijke vervolging. Uiteindelijk werd de wet in 2016 ongeldig verklaart en werd er 20 jaar cel geëist tegen Bouterse. Echter heeft de president tot op heden de straf nog niet uitgezeten. De grote vraag is of dat überhaupt wel gaat gebeuren.

N.B. Check de Wikipedia-pagina van Bouterse en verbaas je over het feit dat deze man "gewoon" president is van Suriname...!

Monument in Fort Zeelandia, ter nagedachtenis van de slachtoffers van de Decembermoorden

MIN DRIE NULLEN
Tegenwoordig is de Surinaamse Dollar (SRD) de officiële munteenheid van Suriname. Dat is pas sinds 1 januari 2004. Daarvoor werd de Surinaamse Gulden gebruikt, echter was deze in de loop der jaren sterk in waarde gedaald door onder andere de economische crisis in 1992. De Surinaamse Gulden was voorheen meer waard dan de Nederlandse Gulden (voor één Surinaamse Gulden betaalde je twee Nederlandse Gulden), maar tijdens de devaluatie liep de waarde van de Surinaamse Gulden terug tot meer dan 2700 Surinaamse Gulden voor één Amerikaanse Dollar.

De overheid besloot dus om in 2004 het geldstelsel te versimpelen door drie nullen te schrappen en de naam te wijzigen naar dollar. Dit betekende dat je niet meer met heel veel biljetten hoefde rond te lopen, die weinig waarde vertegenwoordigen.

Menukaarten van enkele bekende fastfoodketens toen men nog betaalde met de Surinaamse Gulden

DOOD EN VERDERF
Na een uitgebreid rondje in het Surinaams Museum, was het tijd om het centrum van Paramaribo onder de loep te nemen.

Ik moet zeggen dat ik vind dat er nogal een verwarrende energie hangt in het centrum. Ik denk dat dat komt omdat er veel gebeurt is in Paramaribo. Overheersing door de Fransen, Engelsen, Nederlanders... you name it. Er heeft ook een hele reeks aan negatieve gebeurtenissen plaatsgevonden, bijvoorbeeld de gebeurtenissen rondom de slavernij. Ik vond het toch wel schrikken dat er zoveel verhalen over dood en verderf naar boven kwamen tijdens bijvoorbeeld een rondleiding in een museum of tijdens trips.

Mocht je een indruk willen van de slavernijperiode, kijk dan naar de film Hoe duur was de suiker op YouTube of lees het gelijknamige boek. In het boek Vaarwel Merodia lees je meer over de Marrons (weggelopen slaven) en het leven van een slaaf in die tijd.

Een van de kaarten van Alexander de Lavaux over de acties van het leger bij zogenaamde weglopersdorpen

100 MILJOEN DOLLAR VERDWENEN
In Paramaribo Centrum zijn er enkele plekken waar je niet omheen kunt, zoals de Palmentuin en het Onafhankelijkheidsplein.

Het Onafhankelijkheidsplein wordt vooral gebruikt voor protesten en, op de vroege zondagochtend, de vogeltjesmarkt. De vogeltjesmarkt hebben we helaas niet kunnen meemaken, omdat deze blijkbaar niet elke zondagochtend wordt gehouden, hebben we ons laten vertellen.
We zijn echter wel - vanaf de zijlijn in ons veilig appartementje, ons er in mengen zou te gevaarlijk zijn - getuige geweest van een van de grootste protesten in Suriname. Op 17 februari 2020 vond er een protest plaats met tienduizend mensen tegen het beleid van de huidige regering. Immers is de economie ingestort (prijzen stijgen elke dag) en mensen kunnen nauwelijks rondkomen. Daarnaast vindt er veel corruptie plaats. Zo kwam er aan het licht dat bij de Centrale Bank 100 miljoen dollar verdwenen was. Dit was de druppel voor veel Surinamers en dat leidde tot een vol Onafhankelijkheidsplein. 

Het vlaggenplein aan het Onafhankelijkheidsplein

Presidentieel paleis van de Republiek Suriname

Het gebouw van Ministerie van Financiën

KONINGSPALMEN

De Palmentuin is een zee van rust en ruimte. De energie voelt hier al gemoedelijker aan en het is heerlijk om te struinen tussen de metershoge palmbomen.

Dit park, dat achter het Presidentieel Paleis ligt, staat vol met koningspalmen in opdracht van Cornelis van Aerssen van Sommelsdijck, die van 1683 tot 1688 gouverneur van Suriname was. Hij liet deze tuin aanleggen voor zijn overleden vrouw. 

 

Beeld ter ere van alle inheemse gevallenen tijdens de kolonisatie van Suriname

Ruben Klas kwam in 1966 door verstikking om het leven toen hij zich verstopte in een oude koelkast

 

IJSKOUDE DJOGO

Waar je ook niet omheen kunt is de straat De Waterkant. Deze straat, of beter gezegd kade, loopt langs de Surinamerivier. Onder de schaduw van de amandelbomen kan je van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat bij de eetstalletjes eten of genieten van een ijskoude djogo, terwijl je geniet van het uitzicht over de rivier. Tevens kan je in een van de kraampjes souvenirs kopen.

Uitzicht vanaf de Waterkant op de zijkant van De Nationale Assemblee (Surinaamse Tweede Kamer)

Uitzicht over de Surinamerivier, met in de verte de Jules Wijdenboschbrug (foto door Sietse)

In de verte zie je de Jules Wijdenboschbrug, ook wel de Surinamebrug of Bosjesbrug genoemd. Deze brug werd op 20 mei 2000 geopend en is vernoemd naar de toenmalige president Jules Albert Wijdenbosch. De brug is anderhalf kilometer lang en verbindt Paramaribo met de plaats Meerzorg. Door zijn hoogte (ruim vijftig meter) is de Wijdenboschbrug al verschillende keren locatie geweest van zelfmoordpogingen. Daarnaast heeft zwaar verkeer moeite om in noodgevallen te stoppen bij het afrijden van de steile helling. Ik zou doodsangsten uitstaan als ik op deze brug de hellingproef moet doen - er staat namelijk regelmatig file.   

Bootverkeer op de Surinamerivier

Ook niet vreemd in het Caribisch gebied: vervallen gebouwen

WILDE BUSJES

Wat je trouwens ook écht niet over het hoofd ziet zijn de busjes in Paramaribo, ook wel "de wilde busjes" genoemd door mevrouw Loor. We begrepen wel waar die naam vandaan kwam... Ik bedoel, dit equivalent van de bussen van bijvoorbeeld Arriva in Nederland rijden als maniakken over de (slechte) wegen en hebben keihard Ronnie Flex op de speaker staan. De bussen zijn meestal stampvol (soort van bus 12 in Utrecht) en hebben ook geen vaste schema's, zoals we in Nederland zo gewend zijn.
Nu mag ik natuurlijk niet oordelen over deze busjes omdat ik er zelf nog nooit in heb gezeten, maar als ik ze zo zie rijden zou ik dat ook niet willen doen... Hier kan je iets meer lezen over de ervaring van iemand anders.

Een aantal "wilde busjes" bij een opstapplaats

WIST JE DAT...

• ... het drie maanden varen was vanaf Europa naar Suriname?
• ... er drie bastions zijn afgebroken om Fort Zeelandia te redden van de rivier? Het fort had oorspronkelijk vijf bastions.
• ... het hebben van een lichte huidskleur een schoonheidsideaal is in Suriname? Hoe lichter de huidskleur, hoe hoger de maatschappelijke positie. De vroegere heersers hadden een lichte huidskleur omdat ze niet buiten in de zon hoefden te werken. 
• ... schepen uit Nederland bakstenen meenamen als ballast? De schepen lagen anders niet stabiel genoeg in het water. In Suriname gebruikte men de bakstenen om onder andere huizen te bouwen. 
• ... vanaf 1667 er werd betaald met ruwe suiker in Suriname? Later werden er munten geslagen, waarbij 1 pond suiker één stuiver waard was.
• ... in 1761 het kaartengeld werd geïntroduceerd? Dit geld was gemaakt van speelkaarten waarop klaveren, ruiten, heren en boeren stonden. Deze kaarten werden gebruikt tot 1828 en werden voorzien van een stempel en handtekeningen van enkele hoge ambtenaren. Uiteraard kon men met dit kaartengeld zeer goed frauderen.
• ... Suriname het eerste gebied van het Koninkrijk der Nederlanden was waar de leerplicht werd ingesteld? De leerplicht werd in 1876 door de Koloniale Staten ingevoerd; in Nederland was dat pas in 1900. De ex-slaven konden toen niet goed voor hun kinderen zorgen. De kinderen zwierven namelijk in groepjes rond ("Vagabondage" genoemd) op de plantage en haalden kattenkwaad uit en veroorzaakten overlast. Met de leerplicht kon de overheid de kinderen van de straat houden. Onbedoeld zorgde dit er voor dat deze kinderen betere maatschappelijke posities konden verwerven.
• ... de hoge, houten torenklok van het gebouw van het Ministerie van Financiën geïnspireerd is op het stadhuis van Groningen (Nederland)?